|
Demonen en duivels zijn bovennatuurlijke geesten welke -in de regel- aan de "kwade" kant staan. Ze behoren tot de sterkste wezens in dit overzicht.
Demonen en duivels
Abishai
Duivels en demonen zijn eigenlijk namen voor een en hetzelfde wezen. Het zijn de geesten van de lusten, de angsten, de haat en in het algemeen de negatieve gedachten. Hun vorm is zeer verschillend. De “klassieke” Duivel is niet meer dan een gruwelijk soort mismaakte engel, maar er zijn vormen welke niets menselijks hebben en vormen die er zelfs wel "aaibaar" uitzien. De woonplaats van de demonen wordt meestal "Hel"genoemd, ook wel Tartarus en Hades.
De hierarchie en de onderlinge relaties tussen de demonen zijnhet spiegelbeeld van die tussen de Engelen. Sommige soorten komen alleen op lage rang voor, andere kennen een grote varieteit. Laagste vorm van demon is de Helleworm of Larva. Vuit een Helleworm kan een demon zich stapsgewijs ontwikkelen tot een steeds hogere vorm, in theorie uiteindelijk tot de machtigste aller demonen. In theorie. De weg naar de top is lang, en zwaar. De competitie is enorm en voor iedere demon welke promoveert zal er een moeten degraderen. De onderlinge relatie tussen de verschillende demonenrassen kan worden afgelezen uit het onderstaande overzicht:
Waar twee cellen aan elkaar grenzen kunnen wezens in elkaar overgaan. Een Imp komt bijvoorbeeld voor vanaf ER 10 en kan maximaal ER 45 halen, in extreme omstandigheden. Een Helleworm kan overgaan in een Dretch, een Imp, een Plaaggeest of een Succubus, etcetera.
Demonen zijn onderling veel verschijdener dan Engelen, dus het bovenstaande schema is een versimpeling van de werkelijkheid.
De hel is een plaats vol competitie, afgunst en gemeenheid. Er is weliswaar een duidelijke hierarchie, maar deze is voortdurend in beweging. De leiders van de demonen zijn de Duivelsprinsen, onder leiding van de "grote engerik" Lucifer, de Duivel, of Satan hoe men hem ook wenst te noemen. Men verkrijgt meer macht door ervaring, maar een hogere demon kan een lagere demon ook naar een sterkere vorm promoveren. Dit is een vrij grote investering van de kant van de hogere demon, dus daar staat meestal een zware verplichting of tegenprestatie tegenover. Het is niet altijd gunstig om op deze manier te "promoveren". Hogere vormen zijn weliswaar sterker, maar krijgen minder gemakkelijk nieuwe ervaring. Soms is een demon liever een sterke Malebranche dan een zwakke Balor, hoewel uiteindelijk een Balor hoger in ER kan stijgen dan een Malebranche. .
Woord gebonden demonen
Onder de demonen komen vertegenwoordigers voor welke de wakers van een Woord of Begrip zijn. Dit is een grote eer en promotie voor een demon, ongeacht de rang. Woorden kunnen alleen worden uitgedeeld door Duivelsprinsen. Wie er welk woord beheert is in de praktijk een zaak van evolutie, maar aangezienn twee demonen met hetzelfde woord elkaar naar het leven staan komen "zware"woorden vrijwel nooit in handen van lagere demonen. Aan een woord gebonden zijn heeft voor de demon een paar belangrijke gevolgen:Afvallige demonen
- De demonl wint onmiddellijk 10 ER en 1 punt op ieder aangeboren talent. Hierdoor kan de demon machtiger worden dan het maximum dat normaal voor zijn soort geldt. De extra EP worden besteed aan vaardigheden welke te maken hebben met het Woord.
- De demon wordt aangetrokken door die menselijken en gebeurtenissen welke te maken hebben met zijn Woord. Dus de demon van de zweep is gemakkelijker op te roepen door een slavendrijver. Dit ter beoordeling van de Spelleider.
- Indien er ook een Engel met hetzelfde woord bestaat, worden beide wezens elkaars aartsvijanden. .
- Zo lang als het woord bestaat, kan de demon nooit voorgoed gedood worden. Hij zal zich na enige tijd vanzelf hervormen
- Als het woord in macht daalt of stijgt in de menselijke samenleving, zal de rang van de Woord gebonden demon ook stijgen of dalen, tot de minima of maxima van het volk waartoe de demon behoort. Bijvoorbeeld: In TP 10 zal de demon van de Pest een stuk minder machtig zijn dan hij was in de middeleeuwen (tp4).
Demonen zijn weliswaar gebonden aan de strenge hierarchie van de hel, maar soms wordt een demon dit bestaan moe en weet hij of zij eraan te ontsnappen. Hier kunnen drie redenen voor zijn: de vermoeidheid van de competitie, de verlokkingen van de mensenmaatschappij en het verdwijnen van zijn oorspronkelijke oproeper. .
Vermoeid kan een demon worden als hij gedurende een heel lange tijd dezelfde positie en dezelfde taak heeft in de hierarchie. Hij doet zijn best, maar het schiet niet op De demon kan "uit" de competitie stappen. Hij onttrekt zich aan de strenge regels en gaat zijn eigen weg, niet gehinderd door de regels van zijn superieuren of gelijken. Deze vrijheid komt voor een prijs: de demon verliest 5 ER en wordt vanaf dat moment opgejaagd door zijn eigen volk.
Mensen zijn in de ogen van demonen zielige, voorspelbare wezens waar men het beste zo veel mogelijk misbruik van kan maken. Maar aan de andere kant zijn mensen ook eindeloos fascinerend. Met name de wat subtielere demonen willen zich nog wel eens door een mens laten fascineren en eigenlijk vergelen met welk doel ze op aarde rondlopen. Met deze demonen gebeurt hetzelfde: ze verliezen 5 ER en worden opgejaagd.
De laatste manier waarop een demon "vrij" kan worden is indien hij wordt opgeroepen door een magier welke daarna sterft. De demon staat dan niet langer onder controle van iemand. Hij kan dan terugkeren naar de hel, maar de verleiding om voor zichzelf te beginnen is wel erg groot op zo'n moment.
Uiteindelijk is het zelfs mogelijk dat een afvallige demon zich bekeert tot de "andere kant". Hij wordt op dat moment opgenomen in het Engelenvolk. Het moge duidelijk zijn dat dit niet al te vaak voor komt. De demon moet oprecht berouw hebben van zijn daden, laten zien dat hij het meent en een "sponsor" hebben van de rang Aarstengel
Demonen hoden zich over het algemeen vrij goed aan de volgende regels:
- Ze treden nooit op als leider van een groep mensen.
- Een demon geeft advies voordat hij zelf handelt, als de actie waarvoor hij wordt ontboden ook door de magier zelf kan worden gedaan. Slechts als dit niet het geval is (of bij een onderworpenheid) handelt de demon zelf.
- Een demon betreedt een woning slechts op het moment dat hij daartoe wordt uitgenodigd door de persoon die daar woont. Dit hoeft niet dezelfde persoon te zijn als de eigenaar.
- Als een demon uit eigen beweging zijn hulp aanbiedt moet daar van de kant van de sterveling een speciale, soms symbolische tegenprestatie tegenover staan. Deze tegenprestatie is fysiek van aard en bestaat uit een eenvoudige handeling als: zwarte kleren dragen, iedere ochtend 5 minuten bidden of om de twee dagen een duif offeren. De actie past bij de aard van de vorm die de demon aanneemt. Als de sterveling de tegenprestatie bewust en ongedwongen nalaat zal de demon weggaan.
De tegenstanders
Demonen en Engelen zijn elkaars natuurlijke tegenpolen en aartsvijanden. In sommige culturen zijn de wezens aan elkaar verwant en zijn de demonen van oorsprong Engelen die het niet langer nodig vonden God te volgen. De realtie tussen de twee groepen wezens is ingewikkeld, te vergelijken met twee takken van een familie welke ruzie met elkaar hebben. Dit betekent dat een engel en een demon elkaar niet per se meteen aan zullen vallen, hun gedrag is sterk afhankelijk van de omstandigheden waarin ze elkaar tegen komen.
Onderhandelen komt voor als er sterfelijke zielen in het geding zijn. Beide partijen erkennen het belang van de zielen van menselijke wezens en beseffen dat er zo iets als een vrije keuze bestaat. Een botte confrontatie zou er misschien toe kunnen leiden dat de mensen in de buurt te veel beschadigd raken of toch maar de andere kant kiezen, dus is men hier wat voorzichtig mee.
Zelfs samenwerking met de "andere kant" is niet ongewoon, hoewel de aarstengelen en duivelsprinsen hier officieel tegen zijn. Vaak ligt de oorzaak in een hoger belang. Er zijn weliswaar demonen welke het liefst de aarde in een grote sintelende massa vuur zouden willen veranderen, maar voor demonen van bijvoorbeeld Lust en Haat is het idee vaneen wereld zonder mensen een beetje triest. Dat is ook een wereld zonder Lust en Haat. Dus dwingt het eigenbelang de demon soms tot samenwerking, want hoewel ze het lot van een mens niet belangrijk vinden zijn sommige demonen wel begaan met het lot van de mensheid. Voor Engelen is de afweging altijd die tussen twee kwaden. Samenwerking is soms een minder kwaad dan het mislukken van een opdracht.
Natuurlijk zijn demonen en engelen weke vaak met de "andere kant"samenwerken verdacht. Ze lopen een groot risico om te vallen of afvallig te raken. Daarom hebben beide kanten zo hun specialisten op dit veld, een soort "corps diplomatique" voor lastige gevallen. Bekende woord-gebonden geesten in dit corps zijn de woordgebonden Engel van Bruggen, de Demon van Noodzakelijk Kwaad, de Engel van Harmonie en de Demon van Competitie (geen competitie zonder tegenstander toch?).
Los daarvan is iedere Engel en iedere demon er van overtuigd dat er ooit een eindafrekening plaats zal vinden waarin Hemel en Hel het onderling uitvechten. Maar nu nog niet.
Het verkopen van de ziel
Ieder menselijk wezen bezit een ziel. Over de definite van wat een ziel is, zijn oorlogen te voeren, maar in de literatuur bestaat zo iets als het verkopen van je ziel aan de duivel, dus is dit ook in een rollenspel mogelijk.
Alleen menselijke wezens (dus ook bijvoorbeeld elven) met magisch vermogen kunnen hun ziel verkopen. Zij beloven hiermee trouw aan een machtige demon (meestal een duivelsprins), in ruil voor bijvoorbeeld extra magische krachten, een dienaar of een bijzondere wens.
De intentie van het verkopen van een ziel is nooit goedaardig. Het moet een buitengewoon egoistische actie zijn zonder goede bijbedoeling.
Wat men kan krijgen voor zijn ziel is afhankelijk van de waarde van de ziel. De ziel van de plaatselijke dorpsheks is in de regel wat minder waard dan de ziel van de hofmagier van een groot heerser.
Door deze actie verbindt de verkoper zich tot het gebruik van bepaalde diensten en gunsten. Deze zijn er altijd op gericht om de magier verder te verleiden tot het kwaad.
De dorpsheks kan bijvoorbeeld de mogelijkheid krijgen om vervloekingen uit te spreken welke ver boven haar rang liggen, omdat ze het dorp wil straffen, en een Imp als nuttige dienaar en om haar van het rechte pad te houden. Bovendien wordt ze geacht een keer per jaar een Geit te offeren.
De hofmagier krijgt bijvoorbeeld de dienst van een aantal nuttige demonen als lijfwacht, assistent en bijslaapje, tragere veroudering en een fantastisch laboratorium als kado. Maar offert een keer per jaar een pasgeboren baby.
Mocht de magier ooit sterven of niet meer aan de voorwaarden van het contract kunnen voldoen, dan wordt zijn ziel rechtstreeks naar de hel gevoerd en herboren als helleworm.
De verkoop van een ziel is normaal permanent en kan alleen door directe interventie van de "andere kant" ongedaan gemaakt worden. Dat zal bij het voorbeeld van de dorpsheks hierboven van gemakkelijker zijn dan bij de hofmagier.
