Pooh's Magazine editie 7/96 1 augustus 1996 |
Regisseur: Jaco van Dormael
Met o.a.: Daniel Auteuil, Miou-Miou en Pascal Duquenne
Release: 14 november 1996
Waardering: 9 uit 10
Sja, onwillekeurig denk je toch bij het tevoorschijn komen van al die
franstalige titels die duiden op weer zo'n fijne Europese co-produktie
(Belgie en Frankrijk), waarbij ook een mongoloïde jongen m'n scherm vult,
"wat krijg ik nu weer op m'n dak". Na afloop weet ik het, ik heb weer is
een juweeltje van een film op m'n dak gehad.
God schiep volgens George (Pascal Duquenne) de eerste zes dagen onder
andere de zon, zee, mensen, bomen, gras, televisie en de zanger Luis
Mariano. De zevende dag was een rust dag en op de achtste dag schepte hij
George, en hij was tevreden. En George is mongool en verlangd naar zijn
overleden moeder.
Harry (Daniel Auteuil) daarentegen is een zakenman die andere zakenmannen
leert nog beter zaken te doen. Gelijk zijn, daar draait het in het leven
om. Verschil valt namelijk altijd op. En Harry volgt elke dag het zelfde
patroon. En een man zoals Harry is gescheiden. Met kinderen die niet meer
van papa houden omdat papa zijn kinderen een keer te vaak vergeten heeft.
Harry is ook een papa die helaas geen tijd heeft voor de verjaardag van z'n
oudste dochter. De zaak gaat nu eenmaal voor. Harry is geen mongool en
verlangd naar steeds dezelfde dag, met exact om 07:30 2 toastjes en
heerlijk al toeterend in de file staan.
Harry en George ontmoeten elkaar toevallig. En omdat Harry nog wel dusdanig veel gevoel heeft dat hij geen geestelijk gehandicapte zomaar aan z'n lot overlaat zitten ze met elkaar opgescheept. En ze worden vrienden.
Memorabele scènes zijn er zowel op het humor als op het gevoelsvlak.
George
die klaagt over een aangebrand frietje en een vermomde muis blijven nog
dagen achteraf op je lachspieren werken. En als George nog graag 1
minuutje langer onder een boom wil blijven liggen krijgen we een
prachtminuut voorgeschoteld.
Onze zuiderburen hebben deze film al massaal bezocht. Die laten hun eigen
kwaliteitsfilms, waarvan de twee hoofdrolspelers in Cannes gezamenlijk de
prijs voor beste acteur hebben binnengehaald, niet met lege zalen zitten.
En aangezien wij Nederlanders graag ons geld uitsparen door niet naar
Nederlandse films te gaan kunnen we mooi die centen gebruiken om naar LE
HUITIEME JOUR te gaan.
Op de negende dag schepte Jaco van Dormael LE HUITIEME JOUR. Of hij tevreden was weet ik niet. Maar ik was zeer tevreden.
© Copyright 1996 Hans Siemons (hanss@dse.nl)