Pooh's Magazine editie 2/96 1 maart 1996

De editie van Pooh's Magazine is deze maand wat later dan gebruikelijk. Slechts enkele dagen, maar toch.. Onze excuses. Ter verdediging kan ik slechts overmacht claimen en een ieder die wel eens verhuisd is weet dat het opnieuw inrichten van een huis en het aansluiten van allerlij apparatuur weinig tijd overlaat voor andere zaken.

Zo'n verhuizing kun je trouwens op verschillende manieren bekijken. Een daarvan is op een geestelijke manier. Een soort groeiproces wat te vergelijken is met meditatie en groei. Eerst moet je de oude troep zien kwijt te raken. Daarna krijg je de verhuizing, een nieuwe omgeving met nieuwe kansen. Als laatste kan de vrijgekomen ruimte weer gevuld worden met nieuwe meubels en moet er geklust worden om de nieuwe omgeving net zo comfortabel te maken als de oude.

Vergelijk dit nu eens met een geestelijke groei. Eerst moeten de oude ideeën opgeruimd worden. Hierdoor komt ruimte vrij en kun je groeien naar een nieuw geestelijk niveau. Als laatste kan de vrijgekomen ruimte aangevuld worden met nieuwe ideeën en kan dit alles worden samengevoegd tot een nieuw, comfortabel wereldbeeld. Eigenlijk zou iedereen zo nu en dan eens moeten verhuizen, fysiek en mentaal..

Een andere ruimte waarbinnen nieuwe concepten en ideeën een grote rol spelen is cyberspace. De virtuele ruimte van het Internet. Sinds de amerikaanse president deze maand een nieuwe wet ondertekende die potentieel vergaande consequenties zou kunnen hebben op de vrijheid binnen het Internet, is er als tegenactie een "declaratie van de onafhankelijkheid van Cyberspace" opgesteld. Het idee is dat zoveel mogelijk Internet gebruikers deze declaratie ondertekenen. Het geheel ademt de sfeer van de amerikanen die de engelsen de deur wijzen.

Op verzoek van een van onze regelmatige auteurs hebben we de tekst opgenomen in deze Pooh's Magazine. Dat we daarbij de voorkeur hebben gegeven aan de originele, engelstalige, versie heeft alles te maken met de kwaliteit van de vertaling van de nederlandse versie.

Bij deze declaratie, waarvan de basisgedachte me wel aanspreekt, wil ik echter toch een paar kanttekeningen plaatsen. Uiteraard is het duidelijk voor iedereen die wel eens een krant openslaat dat er genoeg landen zijn waarvan de overheid zich weinig gelegen laat liggen aan de goedkeuring van z'n onderdanen. Belangrijker is dat wie zich onafhankelijk wil verklaren, ook onafhankelijk moet kunnen zijn. Wanneer iemand cyberspace onafhankelijk wil verklaren gaat hij wel voorbij aan het feit dat de hardware waarbinnen zijn virtuele ruimte bestaat iemands eigendom is. Amerika kon zich losmaken van Engeland omdat ze compleet self-supporting was. Cyberspace kan zich niet losmaken van de werkelijke wereld omdat ze de ondersteuning van die wereld wel nodig heeft. Ook is het wel heel makkelijk om te schrijven dat de materiële regels niet gelden binnen Internet. Ook binnen een wereld van de geest kan heel reëele schade worden aangebracht met zeer materiële gevolgen. Het lijkt mij niet dat zoiets geaccepteerd of van elkaar gescheiden kan worden.

Afgezien van dit alles blijft natuurlijk de basisgedachte: Wanneer je ergens over mee wilt praten moet je verstand van zaken hebben. Toen Bill Clinton de amerikaanse wet tegen "schunnig" materiaal op Internet ondertekende, maakte hij duidelijk dat hij klaarblijkelijk absoluut niet in de gaten heeft dat zoiets niet te handhaven valt. Dat, of hij denkt politieke munt te slaan uit een niet te handhaven wet. Hoe dan ook, aangezien het Internet niet bij landsgrenzen ophoud is wat in Amerika gebeurt geen "ver van mijn bed show". Een declaratie mag dan een symbolische waarde hebben. Uiteindelijk is menselijke symboliek voor politici meer vertrouwd dan de virtuele wereld van computers.